Kalbi kirilan bunca adam, darmadagin edip gitmeler, ben boyleyim isine gelirseler, umursamamazliklar, hicbir sey soylemeden cekip gitmeler, alinan bu ah'lar...
Dilerim ki bi gun gotumde cok pis patlamaz.
Ama tum bunlar insanlari ve iliskileri bi cok yonuyle bizzat yasayip analiz etmeme firsat verdi. Insanlarin ne kadar pisliklesebilecegini, her sey istedikleri gibi olmayinca ne kadar korkunc, cirkin, ve tehlikeli olabilecegini, bel alti vurmaktan hic cekinmeyeceklerini ayni zamanda zaaflarin insani ne kadar komik duruma dusurebilecegini ve elinizde tuttugunuz bi tasmadan farksiz oldugunu gozumle gormus oldum.
Insan iste.. tam da boyle bir sey :)
Korktum mu peki hic? Hayir. Bunlari yasamak guzeldi. Konu ne olursa olsun ogrenmeyi seviyorum sonucta.
Ama olan o naif ve guzel adamlara oldu. Arada kaynayip gittiler ister istemez. Umarim affetmislerdir beni.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder