Peki ya affedilebilir mi? Sanmıyorum.

1 

seni bir boşluğa attım 

gövdemi başka gövdeler bilmeyecek artık 

boşluk sesi ol.. 

hoşluk sesi ol.. 

sonra dönüp üz beni. 

yüzüm yüzünü terk edeli kıştı. 

yeni yeni kıştı. kollarım kendi 

bacaklarımı sarmıştı. fotoğrafta görünmeyen 

ışıklar vardı. sandalyenin ucuna oturmuştum. 

gözlerim bacaklarıma dolanan kollarıma, 

sonra bacaklarıma, sonra daha uzağa, salondan 

da uzağa, 

o yok yere bakıyordun. 

seni boşluğa attım 

gitmek üzereydim kalktım 

boşluk sesi ol.. 

hoşluk sesi ol.. 

gözlerimdeki ay ışığı 

gözlerinin körlüğü içindi. 

2 

hadi benim umarsızım 

ben ölmek üzereyim 

yorgunluğum da öyle 

sabrımın son parçasını da yedim 

az önce. 

hadi benim suskunum 

geçtiğim yılları yaktım ardımda 

çocukluğumdan gelirken düştüğüm 

o keskin virajdan 

sürüklendiğim bu vakte dek 

sıkıca tuttuğum 

kırık dökük inançlarım bile 

ölmek üzere. 

hadi benim kırgınım 

kışın bana yaptıklarından, 

yazın beni öldüren yıldızlarından sonra 

yitirdiğim mevsimler değil, 

vaktim yok, 

baktığım yerleri yaktım 

içime ağladığım suları da içtim 

az önce. 

3 

seni şimdi bir yabancı gibi karşıma alıp 

sanki senden bahsetmiyormuşum gibi yapıp 

sanki benden bahsetmiyormuşum gibi 

hatta bir aşktan bahsetmiyormuşum gibi 

fırtınayı ve huzuru anlatacağım sana 

yılları ve yolları, limanları ve fırtınayı 

ve aşkın belki hiç adı geçmeyen kuzeyini 

aşkın bu kuzeyden nasıl düşürüldüğünü, 

artık sonsuza dek yitirdiğimizi 

büyünün bitişini, 

hiç gerekmeyen yıllarda huzur, 

çok gereken yıllarda da fırtına 

nasıl yaşanır onu anlatacağım. 

seni bir yabancı gibi karşıma alıp 

bunun dayanıklı bir şey olmadığını 

sürekli kılınmadığını, çünkü aşkın 

yapılan bir şey olmadığını, 

başlangıçta bir melek konduğunu 

sonunda bir kelebek öldüğünü, 

yani kısacık sürdüğünü, oysa hayatın 

bir korkular ve alışkanlıklar bütünü 

olduğunu, 

bütün bunları sana 

nasıl anlatacağım? 

4 

kalbim 

ölü mevsimler gibisin 

bir şeyin görünmeyen iyi yanları gibi 

ama bitti mevsim, 

bir başka yolcu yok sana 

fark etmez gibisin. 

kalbim 

demir masanın küfü,örtünün yırtığı 

camın kırığı, patlayan freni hayatımın 

kalbim, anla, bitti mevsim 

bir başka yolcu yok sana.